I. Gdy wyruszyć w drogę życia, przyszedł wreszcie czas,
kiedy serce pragnie mocno, byś poznawał świat.
To nie wahaj się wyruszyć z tego miejsca w rejs,
ruszaj śmiało, nic się nie bój, ufaj pieśni tej.
 

Ref.
Nie przypadkiem pieśń tej Szkoły szantą jest.
I zaprasza do podróży co dzień Cię.
Tu w tych murach, wśród włochowskich dni
rozpoczyna się, twój wielki rejs.
Zapamiętaj tej melodii wdzięczny ton,
abyś w każdej chwili mógł powrócić doń.
Byś wśród sztormów życia, krętych dróg,
Zawsze myślą tu powrócić mógł.

II. Tu zdobywasz dnia każdego, to bezcenne coś,
które wiedzie Cię do celu, w każdy dzień i noc.
Tu nabierasz sił by ruszyć, w niezmierzoną dal,
tutaj zawsze możesz wrócić, gdybyś tylko chciał.

Ksiądz Chrościcki kapitanem Twoim jest.
Patrząc z nieba, błogosławi Ci Twój rejs.
A ojcowska miłość, którą śle, da Ci siłę na
każdy dzień.

III. Stąd wyfruwasz na swych skrzydłach,
Tak jak z gniazda ptak,
I na pewno kiedyś przyznasz, że Ci czegoś brak.
Ciepło, które stąd wyniosłeś, znów otuli Cię ,
I zanucisz cichutko pieśni refren ten.